Фильм Би-би-си обвиняет полицию в расизме
В передаче полицейские обвиняются в расистских высказываниях
Британская полиция ждет вечера вторника. В это время в телеэфир выйдет документальный фильм Би-би-си "Тайный полицейский" - о расизме в манчестерском центре подготовки полицейских.
Репортер Марк Дэйли снял его скрытой камерой, записавшись курсантом в школу полиции, и выдвинутые им обвинения уже привели к тому, что четверо офицеров временно отстранены от исполнения обязанностей.
Министр внутренних дел Великобритании Дэвид Бланкетт и руководство полиции раскритиковали методы, которым действовала Би-би-си, и 28-летнему репортеру сейчас грозит уголовное дело.
Ранее Марк Дэйли был арестован за то, что, исполняя обязанности полицейского-стажера, он параллельно вел тайную видеосъемку.
В передаче говорится, что один из офицеров центра подготовки периодически надевал самодельный капюшон в стиле Ку-клукс-клан. Дэйли также утверждает, что у него есть записи расистских заявлений, сделанных другими офицерами.
Возвращение зарплаты
Манчестерской полиции удалось без помощи Би-би-си заполучить копию программы, которая будет показана во вторник.
Дэйли в проработал в полиции пять с половиной месяцев, и ему грозит наказание за приобретение материальной выгоды при помощи обмана и порчи имущества полиции.
Вопрос об освобождении Дэйли под залог будет решаться в ноябре.
Би-би-си заявила, что вся зарплата, полученная Дэйли, пока он был полицейским, находится на специальном счете и будет возвращена полиции по окончании расследования. Би-би-си также заявила о готовности выплатить компенсацию за поврежденный Дейли бронежилет, в который журналист самостоятельно вмонтировал камеру и блок питания.
http://news.bbc.co.uk/hi/russian/uk/newsid_3209000/3209976.stm
===================================
БЕЛАРУСКІЯ НАЗІРАЛЬНІКІ ЛІЧАЦЬ ВЫНІКІ ВЫБАРАЎ У АЗЭРБАЙДЖАНЕ СФАЛЬШАВАНЫМІ
12 беларускіх назіральнікаў працавалі ў складзе місіі АБСЭ падчас прэзыдэнцкіх выбараў у Азэрбайджане. Яны асабіста зафіксавалі шмат грубых парушэньняў, маніпуляцыяў і фальсыфікацыяў, якія сьведчаць пра тое, што гэтыя выбары ня былі вольныя, роўныя, справядлівыя. Асабліва непакоіць іх хваля рэпрэсіяў супраць апазыцыйных актывістаў, якая пачалася пасьля дня галасаваньня.
Валер Каліноўскі, Менск
Сьведкам вось якога выпадку ў Імешлінскім раёне на выбарах прэзыдэнта Азэрбайджану стаў Уладзімер Лабковіч:
(Лабковіч: ) “У самы разгар выбараў я абсалютна выпадкова затрымаў чалавека, які ўносіў у выбарчы ўчастак з чорнага ўваходу вялікі мех, у якім было каля 700 бюлетэняў, нідзе не зафіксаваных у камісіі, але ж зь пячаткамі камісіі, і ўжо прагаласаваныя, пагашаныя на карысьць Ільхама Аліева, кандыдата ад улады”.
Акрамя таго, спадар Лабковіч назіраў, як не дазволілі галасаваць сотням прыхільнікаў апазыцыі, якіх проста ня ўнесьлі ў сьпісы; зафіксаваў выпадкі кантролю за волевыяўленьнем непасрэдна ў кабінах для галасаваньня; перапісваньне пратаколаў старшынямі ўчастковых камісіяў.
(Лабковіч: ) “Яны сядзелі ў акруговай камісіі і адразу там ставілі гэтыя лічбы. Калі я ўмяшаўся ў гэта, яны былі вымушаныя разьбегчыся. Гэта выглядала проста камічна, калі дарослыя 40–50-гадовыя мужчыны беглі ў тры гадзіны ночы па парку раённага цэнтру Імешлі, хаваліся ў кавярнях, пад рознымі кустамі, каб перапісаць гэтыя пратаколы і каб я гэтага не заўважыў”.
Уладзімер Лабковіч паведамляе, што пасьля выбараў у Азэрбайджане пачаліся масавыя арышты сяброў выбарчых камісіяў ад апазыцыйных партыяў, разгромленыя офісы партыі “Мусават”, рэдакцыі апазыцыйнай прэсы, частка апазыцыйных лідэраў затрыманая, іншыя застаюцца на нелегальным становішчы.
Валянцін Стэфановіч кажа, што выбарчае заканадаўства ў Азэрбайджане больш дэмакратычнае, чым у Беларусі, яно ўтрымлівае тыя палажэньні наконт празрыстасьці выбараў, якіх дамагаецца беларуская апазыцыя.
(Стэфановіч: ) “Гэта паказвае тое, што калі ў краіне адсутнічаюць дэмакратычныя нормы, культура дэмакратыі, як у большасьці постсавецкіх краінаў, то і з такой працэдурай можна вельмі лёгка, нахабна фальсыфікаваць выбары”.
Кіраўнік праваабарончага цэнтру “Вясна” Алесь Бяляцкі назіраў за выбарамі ў Баку, ён зафіксаваў факты зьбіцьця сяброў выбарчых камісіяў ад апазыцыі, быў сьведкам беспарадкаў і брутальнага разгону апанэнтаў улады ў цэнтры Баку, якія на ягоную думку, былі справакаваныя праваахоўчымі органамі Азэрбайджану. Факт прызнаньня гэтых выбараў некаторымі міжнароднымі арганізацыямі спадар Бяляцкі ацаніў наступным чынам:
(Бяляцкі: ) “Мы лічым, што ў дачыненьні да азэрбайджанскай дэмакратыі і народу былі ўжытыя міжнароднымі структурамі падвойныя стандарты. Гэта ўжо адназначна. Таму што такой колькасьці парушэньняў, якую мы зафіксавалі, усе нашыя людзі, якія неаднаразова назіралі выбары ў Беларусі, выяжджалі ў іншыя краіны, — такога мы яшчэ ня бачылі”.
На думку Алеся Бяляцкага ды іншых беларускіх назіральнікаў на выбарах прэзыдэнта Азэрбайджану, на справе Ільхам Аліеў не атрымаў перамогі. Каб не было фальсыфікацыяў, быў бы другі тур галасаваньня.
Валянцін Стэфановіч кажа, што мэтады антыапазыцыйнай прапаганды ў Азэрбайджане падобныя да таго, што ёсьць у Беларусі.
(Стэфановіч: ) “У Азэрбайджане пануе атмасфэра татальнага страху сярод простых людзей. Мы літаральна перад ад’ездам зайшлі ў адну краму, гаварылі з гандляром. Ён размаўляў з намі шэптам, ён баяўся, ён казаў, што ведаеце, у нас тут 37 гадоў пачаўся: масавыя арышты, гэтае пабоішча, якое было ў Баку”, — зазначыў Валянцін Стэфановіч, адзін зь беларускіх назіральнікаў на выбарах прэзыдэнта ў Азэрбайджане, якія толькі што вярнуліся ў Беларусь.
http://www.svaboda.org/news/articles/2003/10/20031020142421.asp
=====================================
ПАРАЛЕЛІ ПАМІЖ ПРЭЗЫДЭНЦКІМІ ВЫБАРАМІ Ў БЕЛАРУСІ І АЗЭРБАЙДЖАНЕ
Беларускія назіральнікі, якія сачылі за хадою прэзыдэнцкіх выбараў у Азэрбайджане, параўноўвалі свае ўражаньні з досьведам апошніх прэзыдэнцкіх выбараў у Беларусі. Параўнаньне не ва ўсім на карысьць Азэрбайджану.
Юры Дракахруст, Прага
Вядома, што ў пасьлявыбарных сутычках у Азэрбайджане пралілася кроў, загінулі людзі, чаго не было ў Беларусі.
Адказам з боку Вашынгтону на вынікі апошніх прэзыдэнцкіх выбараў у Беларусі былі заявы высокіх асобаў пра тое, што Лукашэнка сфальсыфікаваў галасававаньне, “скраў выбары”. Адносна вынікаў азэрбайджанскіх выбараў прэсавы сакратар Дзярждэпартамэнту ЗША адзначыў парушэньні падчас перадвыбарчай кампаніі, аднак на вышэйшым узроўні не было выказана асуджэньня і тым больш сумневаў у легітымнасьці Ільхама Аліева.
Чым можна патлумачыць гэтую розьніцу? З такім пытаньнем мы зьвярнуліся да амэрыканскага палітоляга, супрацоўніка дасьледнага цэнтру Heritage Foudation Арыэля Коэна.
(Коэн: ) “Розьніца палягае ў тым, што ў Вашынгтоне сям’ю Аліевых ведаюць даўно і добра. Былі заявы аб падтрымцы дэмакратычных і празрыстых выбараў у прынцыпе, але гэтыя людзі – бацька і сын Аліевы – вядомыя ў Вашынгтоне як прыхільнікі заходняй арыентацыі Азэрбайджана, як людзі, здольныя забясьпечыць стабільнасьць.
Магчыма, такія ацэнкі былі не зусім правільныя. Я ня думаю, што нехта сядзеў і пісаў мэмарандумы, што калі выбары будуць непразрыстымі, то загінуць людзі. Я папярэджваў у сваіх публікацыях і меў размовы на дастаткова высокім узроўні ў адміністрацыі, што трэба заняць больш нэўтральную пазыцыю наконт выбараў у Азэрбайджане. Але адміністрацыя вырашыла тое, што яна вырашыла.
Ёсьць ключавая розьніца паміж Азэрбайджанам і Беларусяй. Гэта якасьць адносінаў Злучаных Штатаў зь лідарамі Азэрбайджану – бацькам і сынам (ледзь не сказаў – і Сьвятым духам) Аліевымі, і з Лукашэнкам. Лукашэнка ўспрымаецца ў Вашынгтоне як чужой, а Аліеў – як свой. Гэта як сусед, паводзіны якога непадобныя на вашыя, вы ня выдадзеце за яго сваю дачку, але ён – свой. Вы ведаеце, чаго ад яго можна чакаць і заўсёды можаце зь ім дамовіцца. А ёсьць сусед, які робіць скандалы, невядома, што ён выкіне. Александра Рыгоравіча ўспрымаюць у Вашынгтоне менавіта гэтак.”
http://www.svaboda.org/news/articles/2003/10/20031020190755.asp
|
